موتورهای دیزلی در حالت کلی مزایایی نسبت به موتورهای دیگر از جمله موتورهای گازسوز و بنزینی دارند که از جمله آن‌ها می‌توان به گشتاور بالاتر این موتورها و استهلاک کمتر آن‌ها اشاره کرد. به همین دلیل است که از این دستگاه‌ها در تولید انرژی الکتریکی بیشتر از دو نوع دیگر یعنی موتورهای گازسوز و بنزینی مخصوصاً در توان های بالا ، استفاده می‌شود.
مهم‌ترین نقطه ضعف موتورهای دیزلی زمانی مشخص می شود که دمای محیطی که دیزل ژنراتور در آن استقرار پیدا کرده به صفر درجه سانتی گراد نزدیک شود. چراکه موتورهای دیزلی اساساً دارای شمع برای روشن شدن نیستند و با پاشش و متراکم شدن گازوئیل با فشار بالا و به حالت پودری، روشن می شوند. بنابراین در حالتی که دمای محیط از حدی پایین‌تر می‌آید ؛ موتور دیزلی به سختی استارت خورده و حتی ممکن است روشن نشود. جهت رفع این مشکل لازم است تا محیط اطراف موتور دیزلی گرم باشد.
گرم نگه داشتن دمای اتاق (یا سالنی) که دیزل ژنراتور در آن مستقر است می‌تواند توسط انواع سیستم‌های گرمایی صورت پذیرد اما باید به این نکته توجه داشت که گرم نگه‌داشتن دمای اتاق (یا سالن) همواره عملیاتی نبوده و در صورت عملیاتی بودن ممکن است مقرون به صرفه نباشد. اما سوال این است که آیا راه حل ساده‌تری وجود دارد؟
استفاده از گرم‌کن (پیش گرم‌کن) :
در دمای نزدیک به صفر، گازوئیل موجود در مخزن‌های مورد استفاده دیزل ژنراتورها، تا حدی سفت شده و در نتیجه پمپ گازوئیل دیزل ژنراتور قادر نیست در هنگام استارت ، گازوئیل را با فشار کافی به سر سیلندرها برساند. بنابراین لازم است تدبیری برای رفع این مشکل اندیشیده شود.
استفاده از گرم‌کن، می‌تواند یک راه حل ساده برای حل مشکل سفت شدن گازوئیل در دمای نزدیک به صفر باشد. البته باید به این نکته توجه داشت که گرم کردن گازوئیل با استفاده از هیتر در یک فضای کاملاً بسته و بدون در نظر گرفتن تدابیر ایمنی می‌تواند تا حد زیادی خطر آفرین باشد، علاوه بر آن حتی در صورت گرم‌کردن باک گازوئیل موتور، توسط گرم‌کن، باز هم مقداری گازوئیل داخل پمپ وجود دارد که قابلیت یخ زدن در دمای زیر صفر را داشته باشد.
در این‌گونه موارد برای حل مشکل سفتی گازوئیل می‌توان از ترکیب مقدار کمی الکل صنعتی یا تینر روغنی با گازوئیل در باک موتور (80 لیتر گازوئیل به 1/5 لیتر الکل) استفاده کرد و مشکل سفت‌شدن گازوئیل را برطرف نمود. باید به این نکته توجه داشت که برای رقیق‌کردن گازوئیل به‌هیچ عنوان نباید از بنزین استفاده کرد چرا که مخلوط بنزین و گازوئیل (هرچند مقدار بنزین بسیار کم باشد) در داخل پمپ گازوئیل به دلیل تراکم بالا، موجب انفجارهای متعدد و درنتیجه آسیب به پمپ گازوئیل موتور خواهد شد.
اما در مورد خود بدنه موتور و در سرسیلندر شرایط کاملاً متفاوت خواهد بود و با وجود ضدیخ موجود در رادیاتور و آب اطراف سرسیلندر، در دمای نزدیک به صفر، بازهم موتور به علت سرد بودن ، حتی با وجود سفت نبودن گازوئیل به سختی قادر به روشن شدن خواهد بود. لذا در این حالت استفاده از گرم‌کن آبی که بتواند دمای آب موتور را در حد قابل قبولی (مثلاً بین 40 تا 80 درجه) به صورت مداوم نگه دارد، می‌تواند به روشن شدن موتور کمک شایانی کرده به طوری که موتور در هوای سرد و یخبندان به همان سرعت روشن شود که در هوای گرم تابستان روشن می شود.
گرم‌کن آب اشاره شده، دارای یک محفظه بسته است و یک المنت و ترموستات در بالای آن نصب شده است و دارای یک ورودی و یک خروجی آب می‌باشد. عملکرد گرم‌کن به این صورت است که آب سرد از قسمت سر رادیاتور موتور( و یا پایین رادیاتور موتور) وارد محفظه بسته گرم‌کن شده و المنت گرم‌کن، شروع به گرم کردن آب سرد وارد شده می کند. سپس آب گرم شده از قسمت خروجی گرم‌کن که معمولاً در قسمت نزدیک‌تر به المنت و ترموستات قرار دارد، شروع به خارج شدن از گرم‌کن کرده و این آب گرم شده وارد محفظه بیرونی سیلندرهای موتور می‌شود و این چرخش آب تا زمانی ادامه دارد که دمای آب موتور به مقدار تنظیم شده ترموستات برسد تا در دمای زیر صفر، موتور دیزلی به راحتی و بدون مشکل استارت خورده و روشن شود.
باید به این نکته توجه شود که لازم است در داخل تابلوی دیزل ژنراتور (و یا یک تابلوی کوچک و به صورت جداگانه)، از یک وسیله حفاظتی نظیر یک فیوز یا کلید مینیاتوری با تایپ و آمپر مناسب (بسته به توان المنت گرم کن) استفاده کرد تا در صورت بروز اتصالی به هر دلیل، وسیله حفاظتی از آسیب به المنت و کابل تغذیه المنت، پیشگیری کند.
